22 Ağustos 2013 Perşembe

karakavak

Tutunduğum son dal
Kırıldı , çıplak kaldı bahar
Düşerken zihnimde
Hala o yaldızlı masallar.
Masalı anlatır seni.

Ellerin yaşına sığmaz
Çizgiler can verir düşüme
Büyük gelir bedeni
Ellerini vur yüzüme.
Yüzüm öper seni.

Ömrün yaşına yetmez.
Pot durur kefeni
Yanlış terzilerde ham bez
Dolanır boynuna dikeni.
Dikeni boğar seni.

Tutunduğum son dal
Çenemden göğsüme kadar
Kollarından uzanırlar;
Ağır kayıplarım ihtiyar.
İhtiyar ağırlar seni.


*Karakavak ağacı = Yaşlandıkça oluklaşır . Gölgede büyüyemez , nemli toprağa ihtiyacı vardır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder