11 Aralık 2013 Çarşamba

muhtemelen

Seni görünce yıllar eksiltiyor kendini
   Utanıyor zaman dalgalanmaya

     Dün gibi tazeler her biri
        Okyanusta kum gibiler
                                       
                                        Açıldıkça gözlerin uykundan kalkıp
                                        Yazılacak şeyler hiç biter mi
                                         ...

Seni görünce martılar atıyor kendini
   Utanıyor limanlar ıslanmaya
     Ekmek kokuyor her biri
       Kanatları tutuşmuş kavgasına
              Mavilerde mülteci gibiler

Seni görünce bulutlar örtüyor kendini
   Utanıyor yağmurlar yağmaya
      Habersiz düşüyor her biri
        Düşlerim sıkışmış beyazına
               Gökyüzünde pamuk gibiler

                                        Açıldıkça gözlerin uykundan kalkıp
                                        Yazılacak şeyler hiç biter mi
                                        ...

Seni görünce insan tanıyor kendini
  Utanıyor aynalar bakmaya
    Dağılmış parçaların her biri
      Saplanır arkadan arkaya
              Bedenimde diken gibiler

Seni görünce şiir yazıyor kendini
  Utanıyor sözcükler susmaya
    Ayrı kağıtlarda her biri
       Gelmezler hiç yanyana
              Zihnimde çamur gibiler

...
Seni görünce
...
Açıldıkça gözlerin uykundan kalkıp
Yazılacak şeyler hiç biter mi
Açıldıkça gözlerin düşünden uyanıp
Bir şiirin bitmesi muhtemel mi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder