Levh-i mahfûz

Bir sabah uyanıp rüzgarda fırtına biçerek;
Mahkum yüreğin ömrünün kıyısında *küflette .
Yüzünün dört mevsimi güz.

Onsuz yatağının kara döndüğünü bilerek.
Soğuğa o denli aşık..
Hangi Adem evladından medet umup
Hangi derdi , hangi dermana..

Sırtlamışsın paslı kalkanı geçmişe *tekabül
Savrulmuş adımların bir sonrakine hitaben
Ebabil kuşları misali gökyüzünde uyuyarak.
Yüzünün dört mevsimi güz .

Gözünün önünden geçen yadigar *dehlizler
Her birinde zalim mühürün
Erteliyor istikbalini mürvetinden vazgeçerek
Bekletiyor tutuşan şevkini Azrail'in , *ülfette eller .

Bir taş misali bir çuval pirinçte ; *şiarsın .
Sendeki aşk ; meşk ,
Bende ziyan *eşk .
Ne zaman gösterdi saf yüzünü *şems , sen karanlıkta zulmet !
Körpe yüreğin birgün büyüyene dek.


*küflet = sıkıntı , zorluk , masraflı .
*tekabül = karşılık .
*dehliz = üstü kapalı dar , geçit.
*ülfet =tanışma , alışma , münasebette bulunma.
*şiar = diğerlerinden ayrı , ayırıcı.
*eşk = gözyaşı.
*şems = güneş.

*Levh-i mahfûz = Arapçada korunan levha anlamına gelir . İnsanların başlarına gelecek şeyleri ihtiva eder.Levh-i mahfûz kitabını yalnızca Melekler görürler .  Allah katında olmuş ve olacak herşeyin yazılı olduğu bir kitaptır .