gölge

Uykusu kaçmış çiçekler gibi uçları bükük saçlarındı,

Yeşil elma kokulu sesindi,

Dikenlere müsaade etmeyen ellerinin cesaretiydi.

Gözleri görmeyen bir adamın bastonundaydı tüm renkler

Öylesine umut dolu hani 

Hani gökyüzüne sığdıramadığımız , yıldızları bile utandıran hayallerimiz..

Onların çiçekleri , meyvesi , renkleri..

Şimdi her birinin önüne yığılmış bulut,

Dünyanın dönüşüne aldırış etmeden göstermiyor ardını.

Ne dolunay aydınlatıyor geceyi , ne doğacak güneşin umudu .

Gözümün önünde kırıyor dallarını üşüten rüzgar .

Tek bi nefeslik canı kalmış yapraklar , dayanamıyor tutunmaya tahammülü kalmamış

Her biri hani şu isimlerimizi yazdığımız ağaçların köklerine bırakıyor kendini .

Uzanıp tutamıyorum , ağır ağır kayıyor avuçlarımdan.

Yağmur yağsa ıslatmıyor , güneş baksa yakmıyor

Ne yokluğun yetiyor , ne varlığın .

Hayallerimiz artık bastonun ucunda, bak yol gösteriyor

Görmeyen iki çift göze..