yine mi güzeliz

Biz hep güzeldik , güzel insanlardık .

Kalbimiz temizdi , hürdü ruhumuz . 

Ellerimizi açıp dua etmesini de bildik , fallara inanmayı gitmeler yollarından aman aman ... 

Ne gösterişli hayallerimiz oldu ,
 Ne gözler anlatabildi o şamdanlar altında yemekleri , 

Şömine önündeki aşkları .

Soğuk sevdik biz , uzaktan , hissederek .

Yokluktan var ettik aşkı , yoklukta tek varlığımızdı .

Herşeyin başı önce sevgili , sonra sağlıktı .

Onca acıya , onca kahroluşa yine oturup şükreder "olsun" derdik .
 Bir of'lamazdı içimiz .

"Olsun"a sığdırdım ben acılarımı , gözyaşlarımı öyle tuttum içimde . 

Bir kelime bu kadar tutamazdı insanı .
Öyle güzel "olsun sevgilim" derdim ki sevgilim ; bi' görsen kıyamaz burnumdan öperdin.

Baharı geldi , yazı geldi ..
 Geldi hepsi de ya geçenler ? 

Sağdan sola , soldan sağa geçiyordu ; yatakta döndükçe .

Tüm geçmiş bu kadar uzaklıktaydı işte , tam omzumun ucunda .
Düşecek yük daha ağır dururdu ya bedende.

Hani vazgeçmek en zoruydu ya , en çokta düşüncesi acı verirdi insana .

Düşünmeye korktuğun onca şey dilinin ucuna gelince tüm korktukların birleşir ,
mutluluğuna karşı dururdu .

Diyemezdim sana ben , ödüm kopardı söyleyemezdim .
Dizlerimi döver sana yine kıyamazdım.
Ama ben de bazen , sen gibi , herkes gibi ..

Yıpranıyorum sevdiğim yerden .

"Olsun sevgilim " .