Ben kış ortasında donmuş çaresizliği ,
Mürekkebi bitecek , yer kalmayacak yenisine korkusu,
Bitişinde kucak açacak mı merakı yollarımdayım .
Sen sonrası bir ilkbahar gönlüme .
Ben el sallamak için yanlış tarafta ,
Bir otobüsün ardından görebil diye beni.
Ben kalanlardan en sağ gidenim .
Sen sonrası bir misafir ömrüme .
Ben bir şiirim en pak sayfaların kirli hayatlarında ,
Kağıdın görülmeyen yüzünde tüm söyleyemediklerim .
Sense bir kalem , bir yontma taşı .
Hangi yöne dönecek başım ?
Bir bakışına boyun , bir sözüne dudak büktüğü .
Sen sade bir kalem , fitilsiz mumların kağıdımda söndüğü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder