adını sen koy

Karşı çıkmışız
  İmrenir en tepelerden gözler
Oysa...
   Özgürlük esiyor yaprak aralarına
   Oynaşıyorlar
       Karalardan mavilere bürünmüşüz
         Kıskanır devinimsiz taşlar
                               Tekerler aldırışsız

Karşı çıkmışız
   Üzülür ateş başında duranlar
 Oysa...
    Ayaz dokunuyor kum tanelerine
     Kanatlanıyorlar
        Bütün zincirleri sökmüşüz
          Kıskanır prangalı bilekler
                               Tekerler aldırışsız

Karşı çıkmışız
   Sevinir dondan kuruya koşanlar
Oysa...
   Üşümek ilişiyor iliklerimize
   Kenetleniyorlar
             Bütün sevişmelerden geçmişiz
                Kıskanır tüm sevilmişlikler
                     Üşümekse üşümek !
        Üşümek hiç bir zaman böyle sevişmemiştir

resim

Yağmur serilmiş yollara
Gökyüzünden bir mektup gibiler
   Battıkça çamura izi kalıyor ömrümün


Bir derdi var yıldızların ancak
  Henüz kimse dokunmamış
   Bir adam çiziyorlar
     Her detayı parlak

Ok gibi gömülüp sulara
Çekilip kurtulmaya niyetsiz
İçi boş zarfların
   Karalanmış mektupları gibiler

Bir derdi var yağmurun
Anlaşmış gök kubbe
    Çektikçe ayağımı izi kalıyor ömrümde


Rüzgar bir el çırpması
             Vuruyor
Yıldızlar desen
             Bir göz kırpma anında
             Kayboluyor


Bir derdi var yıldızların ancak
  Kuru toprağa gasben
   Bir adam çiziyorlar
                    İzleri hala ıslak